Το Σύνδρομο Του Άρρωστου Κτιρίου

Συχνά επικεντρωνόμαστε στη ρύπανση της ατμόσφαιρας  στα μεγάλα αστικά κέντρα, ωστόσο η ποιότητα του αέρα στο εσωτερικό ενός κτιρίου μπορεί να είναι εξίσου βλαβερή για τον ανθρώπινο οργανισμό. Η επιβαρυμμένη ατμόσφαιρα στο εσωτερικό των κτιρίων αποτελεί πρόβλημα για τη δημόσια υγεία και το ζήτημα συγκεντρώνει ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον των επιστημόνων.

Το «Σύνδρομο άρρωστου κτιρίου» έχει αναγνωριστεί επίσημα από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ) από το 1982.

Το άρρωστο κτίριο εντοπίζεται σε συνθήκες παθογενειών κτιρίων όπως το σκοτεινό και υγρό περιβάλλον, τις σωληνώσεις που είναι χαλασμένες ή σκουριασμένες και τα συστήματα αερισμού και κλιματισμού τα οποία αναπτύσσουν πολλά μικρόβια, βακτήρια και μύκητες. Όλο αυτό, προσδίδει στο κτίριο ένα «ανθυγιεινό» χαρακτήρα, με αποτέλεσμα να αναπτύσσονται μικροοργανισμοί και τοξίνες, που σε πολλές περιπτώσεις μεταδίδονται ραγδαία σε όλο το κτίριο.

Πρόσφατες μελέτες που έγιναν στις Ηνωμένες Πολιτείες από το Εθνικό Ινστιτούτο Επαγγελματικής Ασφάλειας και Υγείας (National Institute of Occupational Safety and Health), απέδειξαν ότι το 50% των προβλημάτων υγείας των Αμερικανών εργαζομένων οφείλεται στο Σύνδρομο του Άρρωστου Κτιρίου. Αυτό το πρόβλημα αποτελεί την αιτία του 50% των απουσιών (άδειες για λόγους υγείας) από την εργασία, με εύκολα αντιληπτές συνέπειες ακόμη και στο επίπεδο των κοινωνικών δαπανών υγείας και βέβαια στις παρενέργειες στον κοινωνικό ιστό (φαινόμενα κατάθλιψης, μόνιμης αδυναμίας, απομόνωσης, αντικοινωνικής συμπεριφοράς).

Οι εργαζόμενοι σε ένα «άρρωστο κτίριο» παρουσιάζουν ερεθισμό, φλεγμονή ή μόλυνση στα μάτια, στο λαιμό, στο φάρυγγα και τη μύτη τους. Επίσης αποκτούν βραχνάδα στη φωνή και επίμονο βήχα ενώ, οι πονοκέφαλοι και οι μυϊκοί πόνοι τους ταλαιπωρούν σχεδόν καθημερινά.

Ένα μεγάλο ποσοστό εξ αυτών παρουσιάζει αναπνευστικά προβλήματα όπως άσθμα, ενώ νιώθουν μονίμως καταβεβλημένοι και κουρασμένοι. Έχουν δυσκολία συγκέντρωσης σε ό,τι κάνουν με αποτέλεσμα να μην είναι αποδοτικοί και παραγωγικοί. Τέλος, πολλοί παρουσιάζουν εξανθήματα και τους πιάνει μια επίμονη φαγούρα στο δέρμα.

Τα προβλήματα αυτά στο σύνολό τους, αποδίδονται αποκλειστικά και μόνο στην «εσωτερική ρύπανση» του αέρα. Η ρύπανση μπορεί να οφείλετε σε φυσικούς, χημικούς και βιολογικούς παράγοντες.

Το ραδόνιο είναι ο κυριότερος φυσικός παράγοντας ρύπανσης. Είναι ένα ευγενές αέριο (άοσμο και άχρωμο) αλλά  ραδιενεργό, που κατά την αποδιέγερσή του, εκπέμπεται ακτινοβολία άλφα και δημιουργούνται διάφορα ραδιοϊσότοπα που η εισπνοή τους μπορεί να επιφέρει βλάβες στον πνευμονικό ιστό.

Οι οργανικές πτητικές ουσίες (VOC) αποτελούν τον σημαντικότερο χημικό παράγοντα. Πρόκειται για χημικές ουσίες που προέρχονται από πηγές όπως ο καπνός του τσιγάρου και διάφορα κατασκευαστικά υλικά (π.χ. κόλλες, χρώματα, πλαστικά). Στους χημικούς παράγοντες εντάσσεται και ο αμίαντος.

Οι βιολογικοί ρυπαντές σχετίζονται με τα  μικρόβια και τη μούχλα. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) έχει θέσει αυστηρά όρια σχεδιασμού στην βάσει των καμπύλων isopleth (συνδυασμός σχετικής υγρασίας και θερμοκρασίας) εντός των δομικών υλικών του κτιριακού περιβλήματος. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να τονίσουμε ότι τα ανωτέρω όρια ορίζονται σε όλες τις στρώσεις των υλικών μας και παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις τιμών σε σχέση με την θερμοκρασία και σχετική υγρασία του εσωτερικού αέρα.

Η FIBRAN λαμβάνει σοβαρά υπόψη το σύνολο των παραπάνω παραμέτρων, τόσο στο σχεδιασμό των προϊόντων της, όσο και στην διαστρωμάτωση των υλικών στις τεχνικές λύσεις ενεργειακής αναβάθμισης, εξασφαλίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις ιδανικότερες συνθήκες διαβίωσης. Τόσο ο τρόπος παραγωγής όσο και η σύσταση των μονωτικών υλικών επηρεάζουν σε πολύ σημαντικό βαθμό την υγεία των κτιρίων όπου διαμένουμε και εργαζόμαστε.