ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΟΨΕΙΣ!

ΖΩΝΤΑΝΕΣ ΟΨΕΙΣ!

 

Οι εξαιρετικά θερμές επιφάνειες από μπετόν ή άσφαλτο, οι μονολιθικές επιφάνειες τοιχοποιίας που συσσωρεύουν θερμότητα, οι μεταλλικές οροφές ή οι οροφές από συνθετικά υλικά συντελούν στις δυσάρεστες συνθήκες θερμικής άνεσης των πόλεων κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Συχνά, τα πάρκα και οι περιοχές με πράσινο είναι οι μόνοι ευχάριστα δροσεροί τόποι στην πόλη.

 

Με σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών θερμικής άνεσης και τη μείωση της υπερθέρμανσης στα αστικά περιβάλλοντα, οι πολεοδομικές διατάξεις αλλά και οι προθέσεις των σχεδιαστών και χωροτακτών μεταβάλλονται, προς την αύξηση των φυτεμένων επιφανειών στην πόλη και τα κτήρια. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι κανονισμοί όλο και συχνότερα επιβάλλουν την “επαναφορά” του πρασίνου που “χάνεται” κατά την ανέγερση ενός κτηρίου, με την κατασκευή ισοδύναμης πράσινης επιφάνειας αλλού ή στο ίδιο το κτηριακό κέλυφος. Ανάλογη λύση αποτελούν τα φυτεμένα δώματα, οι ταρατσόκηποι, με πολλαπλά οφέλη τόσο για την πόλη, όσο και για τους ενοίκους των κτηρίων στα οποία εφαρμόζονται. Αντίστοιχα, η διαμόρφωση πάρκων και πλατειών στα δώματα υπογείων χώρων στάθμευσης, η αύξηση των φυτεμένων νησίδων στους δρόμους αποτελούν τακτικές στρατηγικές αναβάθμισης του αστικού τοπίου.

 

Η φύτευση των κτηριακών όψεων εμφανίζεται όλο και συχνότερα ως στοιχείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού που προσομοιάζει τη φύση και συνεισφέρει σημαντικά στη μείωση της υπερθέρμανσης του κτηριακού κελύφους.

 

Οι προσόψεις μπορούν να φυτευτούν με πολλούς τρόπους:

1) με φυτά που ρίχνουν σκιά και μεγαλώνουν ανεξάρτητα,

2) με αναρριχητικά φυτά που σκαρφαλώνουν ή κρέμονται  στην πρόσοψη,

3) με φυτά που είναι μέρος της πρόσοψης – ζωντανή πρόσοψη.

 

Η τελευταία περίπτωση όντας και η πιο ενδιαφέρουσα, είναι συγχρόνως πιο απαιτητική και γι' αυτό  σχετικά σπάνια. Υπάρχουν πολλοί τρόποι καλλιέργειας φυτών στην πρόσοψη και έχουν αναπτυχθεί πολλά συστήματα “ζωντανών τοίχων”. Τα φυτά τοποθετούνται σε δομικά εξαρτήματα ειδικά για αυτή τη χρήση ή φυτεύονται σε “θήκες από μεμβράνες πολλών στρώσεων. Τα δομικά εξαρτήματα είναι προκατασκευασμένα, γι 'αυτό η τοποθέτησή τους στην πρόσοψη γίνεται σχετικά εύκολα. Η ζωντανή πρόσοψη, όπου τα φυτά αναπτύσσονται σε θήκες, είναι πιο φυσική αλλά ταυτόχρονα πιο απαιτητική στην κατασκευή. Στην περίπτωση αυτή, τοποθετούνται σε φέρουσα υποκατασκευή διάφορες στρώσεις ανθεκτικών μεμβρανών που συγκρατούν το υπόστρωμα και το νερό, επιτρέποντας την ανάπτυξη των ριζών χωρίς τον κίνδυνο διάβρωσης της όψης. Και στις δύο περιπτώσεις, η παροχή νερού γίνεται με σύστημα ενυδάτωσης, που προέρχεται από δεξαμενές συλλογής του βρόχινου νερού.

 

Η πρόσοψη πρέπει σε κάθε περίπτωση να λειτουργεί άψογα, είτε εάν τα φυτά είναι μέρος της πρόσοψης, είτε εάν είναι τοποθετημένα σε απόσταση από την επιφάνεια της, τόσο τα καλοκαίρι όσο και το χειμώνα, οπότε οι κλιματολογικές συνθήκες είναι ακραίες. Εδώ η θερμομόνωση παίζει έναν από τους δυσκολότερους ρόλους, γι' αυτό και η θερμομόνωση από εξηλασμένη πολυστερίνη, που προστατεύει όπου οι άλλες αποτυγχάνουν, είναι η καλύτερη επιλογή.